Dwie siostry, Isabelle i Vianne, dzieli wszystko: wiek, okoliczności w jakich przyszło im dorastać, i doświadczenia. Kiedy w 1940 roku do Francji wkracza armia niemiecka, każda z nich rozpoczyna własną niebezpieczną drogę do przetrwania, miłości i wolności. Zbuntowana Isabelle dołącza do ruchu oporu, nie zważając na śmiertelne niebezpieczeństwo, jakie ściąga na całą rodzinę. Opuszczona przez zmobilizowanego męża Vianne musi przyjąć do swego domu wroga. Cena za uratowanie własnego życia i dzieci z czasem staje się dramatycznie wysoka…
Minęły już ponad trzy ćwierćwiecza od zakończenia II wojny światowej, będącej ostatnim (jak na razie…) konfliktem zbrojnym, w który zaangażowana była wielość Europejczyków. Nie bagatelizując dramatów, które rozgrywały się w byłej Jugosławii czy mają miejsce choćby obecnie na naszych oczach w Ukrainie, stała się ona zjawiskiem egzotycznym i właściwie zapomnianym na Starym Kontynencie. Tym trudniej nam zrozumieć losy pokolenia, dla którego wojna była zdarzeniem formacyjnym, naznaczającym na całe życie.
„Słowik” nie jest jednak typową powieścią wojenną, i to co najmniej z dwóch powodów. Jego głównymi bohaterkami są kobiety, i to nie przynależące do żadnych formalnych formacji wojskowych, chociażby pomocniczych, lecz „zwykłe” cywilki, skonfrontowane z innymi realiami niźli zmaganiem się z ofensywami wroga i przeprowadzaniem własnych kontrofensyw.
Nie oznacza to bynajmniej, że skupiają się one na walce – czasami wręcz dosłownej – o byt, młodsza z nich bowiem dołącza do ruchu oporu, starsza zaś angażuje się w działania przeciwdziałające polityce narodowościowej (czyt. morderczej) Trzeciej Rzeszy. Dowodzą one –jako swoisty wyrzut sumienia dla milionów swych biernych rodaków – że bierność była jedyną opcją, choć jej brak mógł wiązać się z wysoką ceną.
Podczas lektury nie sposób jednak nie odnieść wrażenia, że autorka niejednokrotnie na ołtarzu dramatyzmu poświęciła realizm, choć i to przy założeniu, iż dokonany przez nią reasearch był dostatecznie rzetelny (a niektóre szczegóły pozwalają poddać w wątpliwość tego rodzaju tezę). Całość prezentuje się nie jak Francja po przegranej wojnie 1940 roku, lecz anglosaskie wyobrażenie Francji po klęsce 1940 roku…
„Słowik” to książka nierówna, z rozdziałami niewątpliwie lepszymi, jak i bardziej irytującymi, choć zapewne różne grona czytelników będzie ona uwierała w odmiennych miejscach. Mimo jednak swych niewątpliwych przywar cechuje ją lekkość pióra zachęcająca czytelnika do czynienia postępów w lekturze.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł:
