John Maddox Roberts - Świątynia muz

Informacje o książce Tytuł : Świątynia muz (The Temple of the Muses) Autor: John Maddox Roberts Ilość stron: 320 Wydawnictwo: Bellona Rok wydania: 2014 Cena: 34,90 PLN Autor recenzji: „Meggie” Data recenzji: 2014-06-05 Ocena: 80/100

Czy czasem zastanawiasz się jak wyglądało życie w starożytności? Usiądź wygodnie i wyrusz wraz z rzymskim senatorem w ciekawą, pełną niespodzianek i zakrętów misję do Aleksandrii. Poznaj obyczaje wówczas panujące i weź udział w intrygującym dochodzeniu.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora, chociaż „Świątynia muz” to już czwarta odsłona losów rzymskiego senatora Decjusza Metellusa Młodszego.

W jednej chwili siedziałam z filiżanką kawy rozpoczynając lekturę by za moment przenieść się do starożytnej Aleksandrii i klimatu z nią związanego. Styl pisarski od razu zwraca uwagę, gdyż nie jest to suche przekazywanie informacji, ale pełne humoru i z nutką ironii choć czasem nieco wulgarne snucie opowieści, która wzbudza zainteresowanie już od pierwszych stron.

„Skoro mnie pytasz, co wolę, burdel czy rzeźnię, to rzeczywiście wolę burdel. Szczerze to mogę wyznać. Co oznacza, że nie brak mi smaku.” („Świątynia muz”, str. 52)

Świątynia muz zwana też Museion to starożytna budowla, w której znajdowały się sale teatralne, pokoje uczonych, a także przepiękna i pełna zbiorów biblioteka aleksandryjska, której założycielem był Ptolemeusz Soter. W dawnych czasach było to centrum nauki skupiające wybitne umysły z różnych dziedzin, między innymi matematyki, fizyki czy medycyny. To właśnie tu powstało wiele wynalazków i opracowań mających istotny wpływ na rozwój rozlicznych dyscyplin naukowych. W związku z powyższym sam tytuł książki zapowiada niezwykłą przygodę i swoistą podróż w czasie do przeszłości.



Główny bohater Decjusz Cecyliusz Metellus Młodszy bierze udział w posłannictwie dyplomatycznym w Aleksandrii. Na miejscu stara się rozwikłać sprawę morderstwa jednego z uczonych w świątyni muz. Postać została wykreowana po mistrzowsku, z ukazaniem zarówno pozytywnych cech, jak i słabości, które przecież każdy z nas posiada. Decjusz to osoba inteligentna, ale także spontaniczna i wybuchowa oraz niestroniąca od dobrej zabawy i niewahająca się użyć siły w razie konieczności. Bystry, ale popadający w coraz to nowe kłopoty dążąc do obranego celu. To bohater, do którego czytelnik od razu czuje przywiązanie, i którego zachowanie wzbudza uśmiech i zrozumienie. Nie bez znaczenia na odczucia przy czytaniu ma narracja, dzięki której poznajemy przemyślenia tej postaci i ma się wówczas wrażenie jakby świat widziany był w nieco krzywym zwierciadle z nutką ironii, poniekąd karykaturalnie. Senator poddawany jest wielu próbom, ale często na własne życzenie. Przydaje mu się umiejętność szybkiego biegania, czasem kilka razy dziennie oraz noszony caestet.

Każda z postaci przedstawionych w książce to inna, ale równie interesująca osobowość. Julia, córka Lucjusza Cezara, a także narzeczona Decjusza dzielnie i ze spokojem znosząca jego wybryki i wspierająca w trudnych chwilach. Jest to kobieta wykształcona, błyskotliwa oraz zrównoważona i będąca pod pewnymi względami przeciwieństwem senatora. Fausta Kornelia to z kolei piękna i bogata patrycjuszka korzystająca z życia pełnymi garściami i wszelkich jego atrakcji, poszukująca coraz to nowych wrażeń w celu urozmaicenia rutyny codziennego dnia. Ataksas to kapłan w świątyni boga Baal – Arymana, kultu wyznającego wiarę barbarzyńskiemu bóstwu. A to tylko niewielki ułamek pełnego obrazu postaci, jakie poznajemy podczas wędrówki z lekturą.

Akcja mknie cały czas przed siebie i w przemyślany sposób łączy pewne wątki. Można wcześniej przewidzieć, kto jest sprawcą zamieszania związanego z zabójstwem, chociaż są to domysły, a nie pewność, a styl pisarski oraz pełne humoru opisy rekompensują to w zupełności. Autorowi udało się w przekonujący sposób przedstawić pełen skrajności obraz życia zarówno zwykłych Egipcjan, ich obyczaje, codzienność, jak też elity i jej rozrywek. Opisy nie nużą, są plastyczne i w odpowiedni sposób działają na wyobraźnię. Jednocześnie oprócz dobrej rozrywki czytelnik ma możliwość poznania kawałka historii tego obszaru i nietuzinkowych panujących tam obyczajów, które mogą zadziwiać.

„Świątynia muz” to lektura, która mnie zaciekawiła i oderwała od innych zajęć aż do ostatnich stron. Styl pisarski wzbudza zainteresowanie, a bohaterowie zostali przedstawieni prawdziwie i pozostają w pamięci. W książce przeplatają się różne wątki: walki o władzę, kryminalny, miłosny, a całość w odpowiednich proporcjach i z dużą dozą humoru, przez co myślę, że każdy w lekturze odnajdzie coś dla siebie.