Europejska wiedza o kulturze przedwojennej Japonii sprowadza się co dzieł Jamesa Clavella i różnorakich szoguńsko-samurajskich klisz. Wbrew pozorom jednak był to także świat zamieszkiwany przez kobiety, mężczyzn i dzieci toczących typowe zmagania z codziennością. Przedstawieniu ich poświęciła swą twórczość jedna z uczestniczek tych zmagań, Higuchi Ichiyō.
Od razu warto zaznaczyć, iż jak na pozycję
Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego nawet przedstawienie personaliów autorki jest przemyślane, zapis bowiem jest zgodny z wymogami języka japońskiego, wysuwającego na pierwszy plan nazwisko, a dopiero w drugiej kolejności prezentując nazwisko (ot, taki
Haruki Murakami to dla Japończyków
Murakami Haruki).
Książkę otwiera wprowadzenie o naukowo-literackim charakterze, z którym warto się zapoznać, by zrozumieć specyfikę następnie prezentowanych utworów. Autorka tego dziełka na szczęście unika jakiegokolwiek spoilerowania, wzbogacając wyłącznie całą edycję.
Japońska pisarka była w istocie mistrzynią niebanalnych zakończeń (przynajmniej z europejskiej perspektywy), co najmniej kilkukrotnie postawi rozłożyć akcenty zupełnie inaczej, niźli czytelnik by się tego spodziewał, ewentualnie z równym wdziękiem przerywając wątek z gracją Szeherezady.
Paradoksalnie, najmniej zajmujące literacko są opowiadania najdłuższe, gdzie autorka mogłaby rozwinąć skrzydła, ale – o dziwo – tak jakby z każdym kolejnym słowem traciła kontenans. Z drugiej strony jednak niejeden socjolog czy inny japonista szczególnie skłonny byłby do zachwytu nad bogactwem materiału podlegającego wartościowaniu i zgłębianiu.
„Na rozstaju. Wybór opowiadań” pióra (a właściwie pędzelka)
Higuchi Ichiyō to z jednej strony prezentacja świata, który odszedł już w znacznej mierze w przeszłość, z drugiej zaś co prawda skromna, jednak literacka uczta nad słowem w rękach przedstawicielki narodu wielbiącego formy krótkie.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł :
