Kanadyjski pisarz fantasy
Guy Gavriel Kay ma na swoim koncie już kilka bardzo dobrych tytułów.
„Ysabel” jest jednak inna w porównaniu do historii takich jak
„Tigana” czy
„Ostatnie promienie słońca”. Wyróżnia ją przede wszystkim czas akcji, w którym rozgrywa się opowieść. Co niepodobne do
Kay’a postanowił on tym razem umieścić swoich bohaterów w teraźniejszości, a nie jak bywało w poprzednich jego dziełach, prehistorycznych światach. Czy jednak taka zmiana wychodzi książce na dobre?
Głównego bohatera, piętnastoletniego Kanadyjczyka Neda Marrinera poznajemy gdy wraz z ojcem przyjeżdża do Prowansji (jest to francuska prowincja). Jego tata, Edward Marriner jest sławnym fotografem, robiącym zdjęcia do swojej nowej książki. Ned pozostawiony samemu sobie poznaje swoją rówieśniczkę Kate i wraz z nią wplątuje się w mroczną tajemnicę. Okazuje się także, że chłopak ma nadnaturalne zdolności wyczuwania duchów przeszłości. Bardzo odległej przeszłości. Chłopiec manipulowany przez celtyckich wojowników, greckich kupców oraz oczywiście piękną kobietę, (tytułową Ysabel) coraz bardziej wciągany jest w mroczną intrygę. Czy jednak wyjdzie z niej obronną ręką?
Podczas lektury uświadomiłem sobie, że autor bardzo często uwypukla wpływ przeszłości na teraźniejszość. Pokazuje jak wydarzenia rozgrywane grubo ponad 2000 lat temu ukształtowały czasy obecne. Uświadamia także jak szybko można dorosnąć, zacząć zwracać uwagę na rzeczy dotąd nieistotne lub niezauważane. Jednak wbrew temu co przed chwilą napisałem książka jest lekka i przyjemna. To prawda, niesie ze sobą jakieś przesłanie ale nie stawia go na pierwszym miejscu. Odnoszę także wrażenie, że kierowana jest do osób młodszych, powiedzmy, że w wieku Neda. A jako, że ja czuję się bardzo młodo;), opowieść bardzo mi się podobała. Dość tego by powiedzieć, że wciągnęła mnie tak bardzo, iż ukończyłem ją w ciągu zaledwie jednego dnia. A to nie zdarza się często;).
To co mnie przykuło to fakt, że książka zawiera w sobie wiele humorystycznych elementów związanych ze współczesnymi urządzeniami codziennego użytku oraz relacjami międzyludzkimi. „Esemesy”, dzwonki na komórce, czy też gry komputerowe – znajdziemy tu wiele zabawnych sytuacji związanych z tymi rzeczami, co jednakże jeszcze bardziej utwierdza mnie w przekonaniu do kogo kierowana jest ta książka. Jak przystało na książkę fantasy, w opowieści pojawia się także ogromna ilość elementów ”paranormalnych”, jak np. duchy zmieniające postać, czy umiejętności młodego Neda. Niestety niektóre z nich (zwłaszcza jedno) to wg mnie „lekkie przegięcie”. Nie zdradzę jednak o co chodzi, by nie psuć wam radości płynącej z beztroskiej lektury;).
Sama fabuła jest spójna i ciekawa. Z każdym rozdziałem ujawniają się przed nami nowe zagadki, które wraz z rozwojem akcji są rozwiązywane. Książka wciąga i nie daje czytelnikowi zatrzymać się ani na moment. Raz jest smutno i przygnębiająco by zaraz potem zrobiło się tajemniczo i niebezpiecznie. W kolejnej scenie zaś uśmiech mimowolnie pojawia się na naszej twarzy. Wszystko to jest jednak wymieszane w sposób naturalny. Samo zakończenie możliwe jest do przewidzenia (ale nie żeby było to jakoś wybitnie proste), jednak autor stawia nowe zaskakujące pytanie (w ogóle się go nie spodziewałem), na które nie otrzymujemy odpowiedzi. Ot taka zagadka na koniec;). I całe szczęście bo mógłbym poczuć się zawiedziony.
Wykonanie książki jest dobre. Sporadycznie napotkać możemy zabłąkaną litrówkę, która mogła zdarzyć się każdemu. Nie pozostaje mi więc nic innego jak polecić
„Ysabel” wszystkim fanom lekkiej fantastyki. Jak widać na moim przykładzie nie trzeba być nastolatkiem, aby świetnie bawić się przy książce
Kay’a. Znajdziecie w niej wszystko z czego powinna składać się świetna przygoda z elementami kryminału, jednocześnie wywołującego uśmiech na twarzy. Zaprawdę ciekawa mieszanka!
|
| Autor: Tigikamil
|
|
|
|
|
Tytuł: Ysabel
