Kolejna pięknie wydana książeczka z wydawnictwa, na które po prostu uwielbiam psioczyć, trafiła do moich rąk. Tak, tak, Fabryka Słów z Lublina. Jednak, ku mojej ogromnej radości, ostatnimi czasy wspomniane wydawnictwo zaskakuje mnie niezwykle pozytywnie. Choć ciężko będzie zmyć etykietkę niechlujstwa i olewania czytelników, która przylgnęła do Fabryki, muszę przyznać, że dzieje się tam coraz lepiej. Nie zmienia to co prawda faktu, że za każdym razem kiedy piszę "wydana przez lubelskie wydawnictwo książka pozbawiona jest błędów i poskładana wzorowo", automatycznie rozglądam się za niemalowanym kawałkiem drewna, w który mógłbym odpukać. Bo jak już uznam, że jest dobrze, wkrótce sprowadzają mnie na ziemię - ot, taką chociażby Zagadką Kuby Rozpruwacza...
Drodzy moi, Szklany Szpon to pięknie wydany, rewelacyjny technicznie i językowo zbiorek opowiadań (puk, puk, puk). Do tego zbiorek opowiadań sygnowany nazwiskiem jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy SF. EuGeniusz Dębski, bo o nim mowa, to autor prawie stu opowiadań i kilkunastu powieści, ceniony tłumacz z języka rosyjskiego, felietonista, współtwórca sieciowego Fahrenheita (www.fahrenheit.eisp.pl) i nieistniejącego już Srebrnego Globu. Jednym zdaniem, człowiek mocno zaangażowany w fantastykę. Więcej informacji o autorze znajdziecie na oficjalnej stronie internetowej www.debski.art.pl.
Zaproponowany przez Fabrykę zbiorek, w którym znalazły się własnoręcznie wybrane przez autora opowiadania, to jedno wielkie odgrzewane danie. Co ciekawe jednak, danie ciągle smaczne i całkiem świeże. Każde z zamieszczonych w Szklanym Szponie opowiadań było już gdzieś publikowane - lojalnie ostrzegam, że czytelnik zainteresowany fantastyką na pewno miał okazję zetknąć się z większością tekstów.
Co my tutaj mamy? Osiemnaście zróżnicowanych opowiadań, zebranych bez żadnego widocznego klucza. W tym kilka dobrych, kilka wybitnych i parę słabszych.
Ale po kolei.
1. S
zklany Szpon - w roli głównej domowy futrzak. W rolach drugoplanowych inne domowe futrzaki. Inteligentne, porozumiewające się ze sobą i usiłujące uratować ludzi przed złem. Jak dla mnie - średnio.
2.
Magic Box z podwójnie zwertyfikowaną powierzchnią roboczą - jedno z moich ulubionych opowiadań sf. Jedno z lepszych, jakie miałem okazję przeczytać w Science Fiction. Z serii: nic nie jest takie, jakim Ci się wydaje. Szóstka.
3.
Człowiek z Brukselki - nieporozumienie. A może po prostu nie lubię political fiction? Unia Europejska, organizacje wysypujące na tory zborze z wagonów, blokady, biurokracja etc. Mało tego w telewizji? Fe!
4.
Tragifarsa dla bezrobotnych - inteligentne opowiadanie, przestrzegające przed bezmyślnym i absurdalnym tworzeniem miejsc pracy. Znów szóstka.
