Cixin Liu istnym przebojem wdarł się (nie tylko) na polski rynek wydawniczy, oczarowując nade wszystko swoim „Problemem trzech ciał”, ale dowodząc również szerokości swych horyzontów przy okazji czy to „Pioruna kulistego”, czy to „Ery supernowej”. Aż dziw, że dopiero do końca 2020 roku przyszło nam czekać na przekład jego opowiadań – z wyjątkiem wcześniej opublikowanej właśnie „Wędrującej Ziemi” – ugruntowujących jego pozycję na wszak tak wielkim i (choćby już z tego powodu) istotnym rynku jak ten właściwy dla Kraju Środka.
Największe rozczarowanie wzbudza krótkość niektórych spośród tekstów zebranych w danej antologii, i by zostać właściwie zrozumianym chcę podkreślić, iż objętość nawet najmniej obszernych spośród nich liczona jest w dziesiątkach stron. Niektóre koncepty nie tyle jednak mogłyby doczekać się większej formy, co wręcz by „żądały” takowej – by wskazać chociażby na otwierającą zbiór tytułową
„Wędrującą Ziemię”, nasuwającą jak najlepsze skojarzenia chociażby z
„7EW” Neala Stephensona, wszak o imponującej skali – i gabarytach.
Gros tekstów jest utrzymanych w dość ponurym nastroju, autor będąc zasadniczo piewcą nauki jako takiej wcale nie jest optymistą tak pod względem udźwignięcia danego ciężaru przez ludzkość jako taką, jak też nawet jej perspektywy na posiadanie realnej szansy. O dziwo czytelnik jednak czasami odkryje, że Chińczyk… posiada poczucie humoru!
Nieco uciążliwa jest z kolei maniera pisarza polegająca na tłumaczeniu czytelnikowi przyświecających twórcy konceptów w sposób bezpośredni, podczas nieco przydługich dialogów. Nasuwają one (nie najlepsze) skojarzenia ze starymi filmami o Jamesie Bondzie, gdy wróg miast pociągnąć na spust odczuwał najpierw imperatyw wyjaśnienia bohaterowi diaboliczności własnego planu. Na względzie również należy mieć fakt, że szereg tekstów nie jest wolnych od ideologii – czytelnikowi pozostaje domyślać się, czy są one celowym puszczeniem oka do chińskiego cenzora, czy też stanowią odzwierciedlenie rzeczywistych poglądów dalekowschodniego fantasty. Tak czy owak jednak ich poziom nie jest specjalnie wysoki…
„Wędrująca Ziemia” to pozycja ciekawa i tyleż pobudzająca do myślenia, co i rozszerzająca wiedzę. Aż można się zastanawiać, czy okazjonalnie pojawiające się w niej błędy aby nie miały charakteru ze wszech miar zamierzonego. Tak czy owak – wartościowa literatura science fiction nie ogranicza się wyłącznie do języka polskiego i angielskiego.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł:
