Brent Weeks - Droga Cienia

Informacje o książce Tytuł: Droga Cienia (The Way of Shadows) Autor: Brent Weeks Wydawca: MAG Rok wydania: 2009 Ilość stron: 600 Cena: 39,90 PLN

Innowacyjność od zawsze była rzeczą, którą cenię. Szczególnie w książkach. W końcu po kilku tytułach pod rząd, opowiadających o heroicznych walkach, pełnych bohaterskich czynów, herosów, spełnionych miłości i szczęśliwych zakończeń, odskocznia od tychże schematów jest naprawdę przyjemna. Tym razem do rąk wpadła mi książka, która, mimo postaci fantastycznych, jest tak bliska naszemu życiu.

Brutalna opowieść o płatnych zabójcach przeplatająca się z mrocznymi intrygami politycznymi, a w tle problemy psychologiczne głównego bohatera. Nikt bowiem nie przypuszczał, że podjęcie nauk u mistrza Durzo okaże się końcem problemów Merkuriusza, a wręcz przeciwnie, teraz ma ich na głowie o wiele więcej i nic nie wskazuje na to, żeby się skończyły równie szybko i łatwo jak te poprzednie.

Gdybym chciał w jednym słowie opisać „Drogę Cienia” tuż po jej ukończeniu, to z pewnością użyłbym słowa satyra. Satyra nie tylko strefy politycznej, ale także naszego codziennego życia. Oczywiście w tym wypadku nie ma to nic wspólnego ze śmiechem. Autor w zręczny sposób krytykuje, a wręcz wyśmiewa nasze podejście do drugiej osoby, ukazuje, że ludzie traktują się jak zbędne i przeznaczone do utylizacji śmieci tak kruche, że wystarczy nieraz podmuch wiatru by się ich wyzbyć. Wszystko to czyni, poruszając się po świecie fantastycznym w skórze zawodowych morderców, magów czy też królewskich rodzin.



Książka Brenta Weeks'a jest jedną z niewielu, gdzie podczas czytania o naszą uwagę zabiegają dwa, równie dobre aspekty książki, a mianowicie nieustanna akcja i portrety psychologiczne postaci. Najlepszym przykładem na to jest główny bohater książki, Merkuriusz (Kylar). Jego „rozdarcie” duchowe, problemy i poważne decyzje wspaniale komponują się z tym, co czyni podczas wykonywania swojej pracy. To wszystko rzecz jasna dzieje się nie od samego początku. Autor doskonale wiedział co robi i nie wrzucał czytelnika z samego początku w wir wydarzeń. Stopniowo wprowadza nas w brutalny świat królestwa Cenarii oraz jej sąsiedztwa, powoli przedstawia kolejnych to bohaterów oraz sytuację, w jakiej się znajdują. Robi to w sposób wręcz doskonały, nie obawiając się słów, jakimi operuje, bowiem „Droga Cienia” niekiedy jest jednym wielkim spektaklem brutalności. Bijatyki, płatne morderstwa, manipulacja czy molestowanie seksualne to chleb powszedni Cenarii. Wszystko to oprawione zostało w niemniej przyjemniejsze otoczenie – domy uciech, miejskie ścieki, a z drugiej strony pełne przepychu pałace i królewskie dworki.

Jedną z najważniejszych zalet książki jest jej wielowątkowość i płynność, jaką da się wychwycić w przeplataniu ich pomiędzy sobą. Dzięki tak sprytnemu zabiegowi fabuła kręci się nie tylko wokół zabójców i rzezimieszków, ale także wśród mnóstwa innych postaci z całego świata. Magowie, wojownicy, królowie, generałowie, urzędnicy, wszyscy ci mają swój wkład w intrydze, która serwuje nam kilka naprawdę piorunujących zwrotów akcji, a gdy w pewnym momencie zacznie się wam wydawać, że wiecie, jak to się skończy, Pan Weeks i bohaterzy jego dzieła ponownie was zaskoczą i wyprowadzą w pole, co w tym wypadku działa rzecz jasna na ich korzyść.

Trudno napisać o „Drodze Cienia” coś więcej, nie zdradzając czytelnikowi szczegółów fabuły i tym samym psując całą zabawę. Jest to książka dosyć brutalna, ale również zajmująca i co najważniejsze interesująca. Ja ją przeczytałem jednym tchem i w wiem, że w najbliższym możliwym czasie sięgnę po część drugą. Gorąco polecam.

książka otrzymuje 8 w dziesięciopunktowej skali wg Huntera.