Każdego roku, gdy zabójcze sztormy nawiedzają rodzinne strony Miny, dziewczyna z jej wioski jest ofiarowywana Bogu Morza jako panna młoda. Mieszkańcy wierzą, że w końcu któraś z nich będzie tą, która spodoba się podmorskiemu władcy. A kiedy tak się stanie, niszczycielskie żywioły przestaną pustoszyć ich ziemię.
Wielu mieszkańców myśli, że to właśnie Shim Cheong, najpiękniejsza dziewczyna w wiosce, może być legendarną panną młodą. Niestety jest ona wybranką brata Miny – Joona. I w nocy kiedy ma zostać poświęcona Bogowi Morza, Joon podażą za ukochaną, wiedząc, że może zapłacić za to życiem.
Jednak tego dnia to nie Shim spróbuje przypodobać się Królowi Morza, a Mina, która, aby ocalić brata, rzuca się w głębiny.
Mina trafia do podmorskiego Królestwa Duchów, magicznego miejsca zamieszkanego przez bogów i mityczne bestie. Ku jej zaskoczeniu, bóg, którego szukała, jest pogrążony we śnie. Z pomocą przychodzi jej tajemniczy młody mężczyzna Shin. Razem z nim oraz grupą sprzymierzeńców Mina zamierza obudzić boga i zakończyć koszmar mieszkańców swojej wioski.
Jednak nie ma wiele czasu. Człowiek nie może bez końca przebywać w świecie duchów, a wokół dziewczyny znajdą się tacy, którzy zrobią wszystko, aby Bóg Morza nigdy się nie obudził…
Z reguły nie oceniam książek po okładce, okładka może stać się jedynie dopełnieniem tego, co kryje się w treści. I tutaj właśnie mamy taką sytuację – nieziemskie, baśniowe wnętrze i zewnętrze książki, magiczna historia przenosząca nas do zupełnie innego świata.
„Dziewczyna, która skoczyła do morza” to historia przede wszystkim o ogromnej odwadze i poświęceniu, na które stać tylko nielicznych. Głowna bohaterka – Mina - jakby została zaprogramowana do wykonania konkretnego zadania, skrupulatnie je wypełnia, a wszelkie próby, na które zostaje wystawiona, niejako „odbijają się” od jej niewidzialnego pancerza.
Muszę przyznać, że niejednokrotnie łezka w oku mi się zakręciła, co związane było ze świadomością niesprawiedliwości i przewrotności losu. Mina wydaje się być z nią pogodzona, ale czy my do końca jesteśmy?
Trochę jednak będę polemizować ze stwierdzeniem zawartym w opisie książki:
„Dla fanów »Wojny Makowej« Rebecci F. Kuang”. Może jedynie w kwestii samego klimatu mitologii koreańskiej, klimatu Dalekiego Wschodu. Odczuwam zdecydowaną różnicę pomiędzy „brutalnością” bijącą z książek serii
„Wojny Makowej”, podczas gdy
„Dziewczyna, która skoczyła do morza” jest delikatną, romantyczną, przepełnioną ciepłem historią, w której nawet nie zauważa się „drobnych bitewnych scen”. Czytelnik nie zwraca na nie uwagi czekając na to, co wydarzy się dalej pomiędzy bohaterami. Czy rodzące się uczucie do swego obrońcy zwycięży z przeznaczeniem, którym skądinąd Mina samą siebie obarczyła? Czy może jednak uczucie do brata, rodziny jest tym ważniejszym? Czy da się w ogóle ustalić taką hierarchię uczuć? A może da się je wszystkie pogodzić i połączyć w jedno, piękne zakończenie…?
Niezwykły świat (a właściwie kilka światów) przedstawiony w powieści
Axie Oh sprawia, że czytelnik nie może się od niej oderwać. Z chęcią przeczytałabym ją w poszerzonej wersji, z większą ilością opisów i wydarzeń. W tym przypadku 290 stron to jednak za mało, dlatego też tę pozycję określam jako idealną na jesienne, niedzielne popołudnie z filiżanką gorącej herbaty. Każdy bez względu na wiek i poglądy znajdzie w niej ukojenie, chwilę prawdziwego oddechu od negatywnych emocji otaczającego świata.
|
| Autor: law.andthebooks
|
|
|
|
|
Tytuł :
